LIHAM PARA SA KABATAAN

huwag nyong sayangin ang buhay nyo.
mag-aral habang may pagkakataon.
alamin kung alin ang mga bagay na importante at doon ituon ang pansin.
masarap mabuhay.
masayang kumita ng pera sa matinong paraan at gamitin ito ng wasto.
hindi ninyo kailangang magmadali.
at laging tandaan na minsan, sa isang desisyon lang, magbabago ang buong buhay nyo, mapapabuti nang tuluyan o mapapasama.
lahat ng ginagawa nyo ngayon ang magiging batayan ng inyong kinabukasan.
huwag sayangin ang oras sa pagrerebelde dahil sa huli, kayo din ang talo.
makakasakit kayo ng mga taong mahal ninyo at nagmamahal sa inyo, at siguradong pati kayo ay masasaktan din.
hindi lang yun, pag minsan, may pagkakataon na pati mga inosenteng tao ay masasaktan...ng sobra dahil sa inyong pagpapabaya.
walang ibang mas mabuting paraan upang makaganti sa lahat ng sama ng loob na nararanasan ninyo ngayon kundi ang maging matagumpay sa kahit anong larangan.
at kapag nagawa ninyo iyon, mas madaling magpatawad.
kapag naranasan na ninyong magpatawad, makakahinga ka ng maluwang.
sa halip na galit ang maramdaman ay makukuha pa ninyong magpasalamat dahil naging mas mabuting tao kayo, at nasa mas mabuting kinalalagyan.
hindi ninyo kailangan ang kahit sino kung ipapahamak lang naman kayo.
huwag ninyong iisipin na mag-isa kayo sa mundo at walang nagmamahal sa inyo at hindi nyo mahahanap ang pagmamahal.
huwag ninyong limitahan ang sarili ninyo sa uri ng taong maaring tumanggap at magmahal sa inyo.
totoong maraming mapanghusga sa mundo ngunit hindi ninyo kailangang magpatalo.
bumangon.
tumayo.
huwag matakot na magkamali.
ang mahalaga, sa bawat pagkakamali ay matuto kayo at magsumikap magbago.
walang taong puwedeng magbigay sa inyo ng buhay na gusto ninyo kundi kayo.
kailangan ninyong magdesisyon.
araw-araw.
mahalin ang sarili at maniwala na ang mundo ay puno ng posibilidad.
kayo lang ang maaring pumigil sa sarili ninyo.
huwag ninyong hayaan na maging bahagi na lamang kayo ng istatistika sa bansa.
tumulong.
magkaroon ng silbi sa lipunan.
alalahanin na hindi masama ang magsaya.
ngunit gawin ito ng tama.
palaging gawing abala ang sarili sa paggawa ng tama.
kung magkamali man, bumawi agad.
higit sa lahat, huwag ninyong kalimutang mangarap.
libre lang.
walang bayad.
huwag din ninyong kalimutang gumising at gumawa ng hakbang upang maging katotohanan ang inyong pangarap.
sa lahat ng ito, may Diyos na tutulong sa iyo.
huwag mawalan ng pag-asa.
MASARAP MABUHAY NG MATIWASAY.

Dedicated to my beloved cousin, Neil John Serrano who died due to a machete hacking incident, a gang-related war, a war he is not a part of. A case of mistaken identity. One valuable life lost because of some youth who do not realize the value of their lives, and in this case...of others. If this post would somehow make its way to one adolescent and make him rethink his decisions in life, his death would not be wasted. 

"...and God shall wipe away all tears from their eyes." Rev. 7:17

RANDOM: Thinking Out Loud

If I were to decide (as if i haven't yet) not to renew my contract, what are my reasons for doing so? I would have to explain this to my boss later on, might as well think of the words now.

1. Unsatisfied social needs. I miss my friends in the Philippines who could actually understand what I am talking about. I miss the conversation that stimulates thinking. Talking about ideas, dreams, opinions and not just gossip about another officemate or church mate or anyone else. Not much of the dramas but about life.

2. Boredom. I've gone to almost every twists and turns of Palau. There is not much to explore anymore that is worth spending money with.

3. Personal growth. I have to grow as an individual. I can't imagine myself doing what I am doing now for the rest of my life. This totally feels like suicide.

4. New challenges. I do not plan to be an employee anymore. I plan to have a business on my own. Something I could control and run and manage and decide on. It's not a walk in the park, I know but it is still worth a try. If all things fail, I still have employment to fall back on.

5. Travel. There are so many places I want to go to. I don't want to be stuck here for one whole year doing nothing but the internet. I want to go places. Near or far, it doesn't matter, as long as I get to go somewhere.

There, my five reasons. All of them are true. Now, where do i get the courage to say these things?